Wideodydaktyka: co i po co?

  1. Dla uczniów-cyfrowców filmowanie "wszystkiego" jest odruchem. Zapis wideo - błyskawiczny, łatwy, zawsze pod ręką, zawsze do dyspozycji, jest powszechny niemal jak powietrze. Jak to wykorzystać w edukacji?

  2. Aparaty cyfrowe powszechnego użytku i smartfony oferują jakość zapisu, która jewszcez nie tak dawno nie była osiągalna dla profesjonalnego sprzętu. Groszowy osprzęt połączony z potężnymi możliwościami przetwarzania wideo pozwala usunąć wiele wad taniego sprzętu i osiągnąć całkiem profesjonalne efekty. Jak?

Dlaczego?

Z badań BECTA (brytyjskiej agencji rządowej zajmującej się wdrażaniem technologii w edukacji): "Nauczyciele zauważyli, że osobiste wypowiedzi uczniów nagrywane na kamerę wideo mogą mieć pozytywną wartość terapeutyczną, Uczniowie dotychczas „wyłączeni” z procesu uczenia się, zaczęli angażować się w zajęcia – zwłaszcza gdy realizowane działania dotyczyły obszaru ich zainteresowań, zaś ich efektem były konkretne i „profesjonalne” dzieła. Chętnie pokazywali swoim rodzicom, nauczycielom i rówieśnikom efekty ich pracy. Wychowawcy klas odnotowali pełną obecność uczniów na zajęciach, w których mieli możliwość wykorzystania swojej kreatywności".

Przykazania wideodydaktyki

  1. Nie bierny odbiór filmu, a świadoma tworzenie go. Oglądanie filmów to tylko niewielki ułamek możliwości oferowanych przez serwisy wideo społecznego Internetu. Praca z serwisami wideodydaktycznymi powinna opierać się głownie na procesie tworzenia materiałów wideo przez uczniów. To w tym etapie uczniowie najwięcej się uczą i mogą uwolnić swoją kreatywność.

  2. Proces tworzenia jest ważniejszy niż produkt końcowy.

  3. Pozwól na kreatywność. Omów ogólne ramy projektu (rzeczy, które muszą być zrealizowane), pozostawiając wystarczająco dużo miejsca na kreatywność uczniów.

  4. Filmy lubią mieć widownię (te najmłodszych twórców też).

    • Załóż(cie) kanał edukacyjny w YouTube i publikuj(cie) tam filmiki.

    • Prześlij(cie) je tym, których mogą ucieszyć (dla najmłodszych niezastąpione są np. babcie).

    • Ciekawsze przesyłajcie na konkursy i wystawy (jest sporo).

    • Adresy ciekawszych filmików prześlijcie też do enauczanie.com z mini-notką (wiek uczniów, okoliczności). Uczniowie są zwykle dumni, kiedy się dowiadują, że w jakimś sensie uczą się od nich nauczyciele z różnych stron Polski.

Polecane źródła zewnętrzne