ROZWIĄŻ PROBLEMY Z DOSTĘPEM DO INTERNETU

Badania mówią, że w Polsce dostęp do Internetu ma już prawie każdy, KTO CHCE MIEĆ, jednak praktycznie użyteczny dostęp do internetu w sali lekcyjnej, to nadal w wielu szkołach nieosiągalny luksus lub zakazany owoc. Jednocześnie od paru już lat w praktyce większość uczniów ma dostęp do własnego, niereglamentowanego i niefiltrowanego internetu podczas dowolnych zajęć lekcyjnych(!). Niestety - niejawnie i zwykle nie do celów edukacyjnych. Ten nieformalny dostęp do internetu podczas lekcji staje się powszechny, bo dzielą się nim bezprzewodowo z kolegami uczniowie dysponujący większymi limitami danych w swoich smartfonach.

[1] Udostępnianie internetu ze smartfona z Androidem. Jak?

Każdy smartfon z Androidem (v. 2.2 lub nowsza) może za pomocą wbudowanego oprogramowania systemowego w ciągu kilku sekund stać się pełnoprawnym punktem dostępowym WiFi.

Czego potrzebujesz?

  • Smartfon (lub tablet) z Androidem v.2.2 (lub nowsza)

  • Karta SIM (w nim) pozwalająca na dostęp do internetu (uwaga na limity danych, nawet oferty "bez limitu" mają limit).


Uwaga: wciąż można zamówić kartę SIM Aero2 z bezpłatnym dostępem (jednorazowa kaucja 20 PLN + koszt przesyłki 14 PLN) ale z nią będzie mała szybkość pobierania danych - poniżej 500 kbps, a co godzinę będzie trzeba wpisywać nowy kod Captcha.

Zalety

  • Rozwiązanie, które zapewne masz we własnej kieszeni/torebce.

Wady

  • Metoda przydatna dla incydentalnego przyłączenia max. kilku urządzeń.

  • Smartfon szybko się rozładuje, zadbaj o ładowarkę.

  • W jeden dzień można stracić miesięczny limit danych


Uwaga: np. przyłączone przez takie WiFi urządzenia komputerowe podczas automatycznych aktualizacji systemu i oprogramowania, a także podczas automatycznego tworzenia kopii backup pobierają lub wysyłają często bardzo duże ilości danych, liczonych nawet w gigabajtach).

[2] Udostępnianie mobilnego internetu "z kieszeni" (mobilnym routerem). jak?

Trzeba się zaopatrzyć w:

  1. Mobilny, akumulatorowy router WiFi (będzie w pełni mobilny, jednak większość modeli limituje liczbę przyłączonych jednocześnie urządzeń do 5, max. 10 szt.).

  2. Kartę SIM do routera (pozwalającą na pobieranie danych).

[1.] Np. stary ale tani router R205 lub R206 Huawei lub podobny (kilkadziesiąt złotych za używany, znakomite zarządzanie energią, szybkość do 21 Mbps). Wada: brak trybu pracy LTE. Router z trybem LTE (szybszy), np. E5373, E5573, będzie kosztował od stu.. stu kilkudziesięciu PLN.

[2.] Najtaniej (ale nie najwygodniej) wyjdzie karta Aero2 (27 zł jednorazowo za niską szybkość 0.5 Mbps i rozłączanie co godzina, albo 5 PLN/30dni za 3GB danych bez ograniczenia szybkości (stan na lipiec 2018 r.).

Alternatywnie: karta dowolnego dostawcy (w abonamencie za 10 PLN miesięcznie można mieć np. 10 GB danych - stan na lipiec 2018 r.)

Do sporadycznej pracy (w warunkach awarii podstawowego łącza internetu, na wycieczkach itp.) zalecam zakup karty z jednorazowym limitem danych (na Allegro zwykle można kupić np. karty Orange z limitem 100 GB danych ważnym przez pół roku - za ok. 50 zł).

Rys. 1. Mobilny, kieszonkowy punkt dostępowy internetu pozwalający na jednoczesne przyłączenie przez WiFi maksymalnie 5 urządzeń. Pasuje i do kieszeni, i do torebki.

[3] Udostępnianie internetu z laptopa z Windows. Jak?

Jeżeli masz przewodowy internet w laptopie z Windows, karta WiFi laptopa może posłużyć do stworzenia punktu dostępowego dla urządzeń mobilnych wymagających bezprzewodowego internetu.

Czego potrzebujesz?

  • Laptop z przewodowym Internetem

lub

  • Laptop z mobilnym Internetem (modem GSM)

lub

  • PC z przewodowym internetem i kartą WiFi

oraz

  • oprogramowanie do udostępniania internetu (może wystarczyć wbudowane w Windows)

Rozwiązanie 1.: Oprogramowanie wbudowane w Windows 10

Wybierz kolejno: Ustawienia -> Sieć i internet -> Hotspot mobilny -> przełącz na Włączone.

  • Sekcja Edytuj pozwala wybrać nazwę hotspotu i hasło dostępu.

  • na karcie widać urządzenia połączone z tak skonfigurowanym hotspotem.

  • Wadą jest brak możliwości zarządzania udostępnianiem.

Rozwiązanie 2.: Bezpłatne oprogramowanie do udostępniania i zarządzania udostępnianiem

Np. bezpłatny programik Connectify Hotspot 2019 działa w Windows 7 i nowszych.

Nawet w bezpłatnej wersji pozwala na dużą swobodę zarządzania udostępnianiem. Jest też przyjazny w obsłudze. Uwaga: wersja bezpłatna nie pozwala zmieniać nazwy hotspotu i udostępniać wbudowanego w komputer łącza komórkowego (ale pozwala udostępniać łącze przewodowe, Bluetooth i WiFi). Pozwala też na blokowanie reklam dla przyłączonych urządzeń klienckich oraz na zarządzanie ich uprawnieniami (w tym blokowanie dostępu).

Rys. 2. Okno konfiguracyjne programu Connectify Hotspot.

[4] "Czy u mnie będzie zasięg"?

Mapa nadajników mobilnego internetu:

Rys. 3. Aplikacja Speedtest.net w trakcie pomiaru praktycznej wydajności w smartfonie z Androidem.
Rys. 4. Zwykły smartfon lub telefon z funkcją przesyłania danych pozwoli praktycznie oszacować możliwość korzystania z Internetu w dowolnym miejscu (patrz rys. powyżej). Poniżej niektóre oznaczenia.- G - GPRS (bardzo wolny przesył danych, ok. 0,05 mbps)- E - EDGE (nieco szybszy przesył danych, ok. 0,25 mbps)- 3G - 3G (szybszy przesył danych, do ok. 2 mbps) (Rys.4b)- H - HSPA (szybki przesył danych, do ok. 7 mbps) (Rys. 4a)- H+ - HSPDA+ (szybki przesył danych, do ok. 7 mbps)

[5] "Nie mam zasięgu WiFi", czyli co zrobić, jeżeli Hotspot jest za daleko?

Rys. 5. Przykład 1. Okoliczne nadajniki WiFi widoczne przy użyciu wewnętrznej karty markowego laptopa (wewnątrz budynku). Tylko pierwszy z nich (w tym samym pomieszczeniu) daje sygnał wystarczający do połączenia.

Rozwiązanie pierwsze: zewnętrzna karta WiFi wbudowana w antenę kierunkową o dużym zysku.

Zalety:

  • stosunkowo niski koszt

    • karta z Rys. 6. - ok. 80 PLN w sklepie internetowym w Polsce, z fakturą, karta z Rys. 8. - ok. 100 PLN.

  • brak problemów z konfiguracją (powinna działać zaraz po przyłączeniu).

  • duży tzw. zysk (zysk anteny pasywnej spada wskutek tłumienia sygnału przez kabel antenowy, tu natomiast: karta kierunkowa zintegrowana z anteną usuwa problem spadku sygnału na długim kablu).

  • stosunkowo długi kabel USB (5m, ekranowany) pozwala na optymalne ustawienie anteny w stosunku do źródła sygnału i przeszkód

    • karta z Rys. 6. ma ekranowany kabel 5m, karta z Rys. 8. - tylko 1m, ale można użyć przedłużacza (do max. 5m - ograniczenie USB).

  • antenę można ukierunkować na źródło sygnału dla maksymalizacji jego poziomu

    • antena z Rys. 6. ma uchwyt na przegubie kulowym z możliwością przykręcenia poza oknem, antena z Rys. 8 - pokojowa - ma przegub z gniazdem USB i stabilną podstawkę.

  • kierunkowa antena pozwala na obniżenie poziomu zakłóceń z innych nadajników (a to bardzo częsta przyczyna problemów z połączeniem).

Efekty działania są spektakularne, porównaj Rys. 5 z Rys. 7. i Rys. 9.

Wady:

  • 5 m kabla, to raczej górna granica jego długości (z uwagi na ograniczenia USB).

  • ograniczenie funkcjonowania do komputera z systemem operacyjnym obsługującym kartę wbudowaną w antenę (nie może "samodzielnie" dostarczać internetu np. dla sieci lokalnej (ale można udostępnić to łącze przez WiFi - patrz problem [3] powyżej).

Rys. 6 (powyżej). Karta bezprzewodowa zintegrowana z dużą, kierunkową anteną odbiorczą o wysokim zysku.Maksymalna prędkość transmisji 150 Mbps.
Zalecane zastosowanie: uzyskanie łączności WiFi w skrajnie niekorzystnych warunkach - poza formalnym zasięgiem nadajnika, za silnie tłumiącymi przeszkodami (żelbeton etc.) a także w warunkach silnych zakłóceń od nadajników z innych kierunków na tym samym lub sąsiednich kanałach.
Rys. 7 (poniżej). Przykład 2. Okoliczne nadajniki WiFi widoczne przy użyciu zewnętznej karty z Rys. 6. (w tej samej lokalizacjii, wewnątrz budynku). Czternaście nadajników z innych pięter, sal i budynków daje wystarczająco silny sygnał. Wsród nich otwarty hotspot zlokalizowany w innym budynku odległym o ponad 100 metrów. Zlokalizowanie anteny w oknie dałoby jeszcze więcej możliwości.
Rys. 8 (powyżej) Mała karta bezprzewodowa dwupasmowa zintegrowana z małą, kierunkową anteną odbiorczą o sensownym zysku.Maksymalna prędkość transmisji 400 Mbps.
Zalecane zastosowanie: uzyskanie stabilnego połączenia i wysokiej prędkości transmisji WiFi w sytuacji, kiedy jesteśmy na granicy zasięgu nadajnika.
Rys. 9 (poniżej). Przykład 3. Okoliczne nadajniki widoczne przy użyciu zewnętrznej karty z Rys. 8 (w tej samej lokalizacji, wewnątrz budynku). Liczba nadajników jest większa niż na Rys. 7, bo ta karta odbiera także te pracujące w nowym paśmie 5 GHz, jednak tych o dobrym poziomie sygnału jest znacznie mniej (mniejszy zysk anteny). W porównaniu z Rys. 5 (karta wewnętrzna laptopa) zysk jest jednak bardzo widoczny.


Kontrowersje dotyczące karty z Rys. 6.

Zgodnie z opisem niektórych sprzedawców karta na Rys. 5. (chipset Realtek RT3070) ma jakoby moc 2W (czyli wielokrotnie przekraczającą dopuszczalną w Polsce wartość). Przeczy temu prosty pomiar dokonany przez autora niniejszego tekstu. Otóż antena podczas pracy pobiera z gniazda USB (5 V) prąd ok. 0.12 A. Łącznie pobierana moc 0,6 W służy do zasilania wszystkich podzespołów i tylko mała jej część mogłaby być wypromieniowana z anteny, a zatem podawana wartość 2W jest czysto mityczna. W podobnych konstrukcjach ograniczenie mocy nadawanej odbywa się na poziomie sterowników lub firmware, które w UE obniżają moc nadawaną do dopuszczalnej wartości. Do uzyskania pełnej mocy wymagane jest w podobnych przypadkach użycie zewnętrznego oprogramowania, odpowiednio przekonfigurowanego (które udałoby się "przekonać" iż jesteśmy położeni np. w którymś z krajów Ameryki Łacińskiej, gdzie nie obowiązują nasze normy). Da się to także stosunkowo prosto zrealizować w Linuksie.

Krótko: nie zalecam podwyższania mocy z kilku przyczyn, nie tylko prawnych.

Efekty widoczne na Rys. 7. zostały uzyskane na standardowych driverach Windows 10 bez żadnych modyfikacji emitowanej mocy, ustawień regionu lub tp.